[Orpg] Jacintha & Tessa

Merel :

toen het begon te regenen gingen we maar snel naar binnen.
Robin had ondertussen zijn harnas uitgedaan en had zijn normale kleren aan.
Ik pakte wat uit de kast en legde het op een vensterbank in de hal.

Ik deed het bord open en zette de stenen neer.
"Aha schaken." zei Robin lachend.
Ik knikte.
"Ik ga je in maken."

Robin kwam zitten.
Hij had de witte stenen en mocht beginnen.
Hij verzette het paard.
Ik deed een zet met een pion.
Ik keek even naar de regen.

Olivia Elaine Newton

Als er nogmaals gedonder klinkt besluit ik toch maar uit de bossen te gaan.
Ik loop het gras op maar heb er geen kracht meer voor, ik laat me op de grond vallen en blijf huilend liggen.
Waarom doen mijn ouders dit ? Hoe zou ik ooit kunnen leven zonder Edward .. Hij zou vast een andere vrouw krijgen .. denk ik dan bij mezelf.
Zonder reden gil ik eigenlijk even, en ik ga weer verder met huilen.
Opeens komen de wachters aangerend '' mevrouw gaat alles goed met u ? Wat is er gebeurd ? '' vragen ze dan.
Ik schud mijn hoofd en blijf huilen, ze proberen me overeind te helpen maar ik heb geen kracht meer om met ze mee te lopen.
'' Ik blijf even bij haar, John, jij gaat even iemand binnen halen de rest bewaakt het erf verder '' zegt iemand dan.
Bezorgd kijkt hij naar me, ik blijf al huilend op de grond liggen.

Merel :

Robin en ik schaakte verder.
Tot er een wachter langs kwam.
"Robin mevrouw newton ze is .."
De wachter had niet door dat ik er ook bij zat.
En toen die mij zag ging die in de houding staan.
"Mijn excuses." zei die snel.
Ik had hier geen tijd voor en rende naar buiten.
Ik zag een wachter bij Olivia staan en rende naar haar toe.
Robin was ondertussen ook mee gelopen.

Olivia Elaine Newton

'' Eindelijk, mevrouw het gaat geloof ik niet echt goed met haar '' hoor ik de wachter dan zeggen.
Ik kruip in elkaar als een bolletje en blijf huilen.
Ook Robin en Merel proberen me overeind te helpen, uiteindelijk word ik door Robin over zijn schouder heen getild.
Ik blijf huilend hangen terwijl Merel en Robin me mee naar binnen nemen.

Merel :
Ik moest mijn lach in houden toen ik Olivia zo zag hangen om Robin's schouder.
Edward was ondertussen ook ingelicht en kwam eraan rennen toen we in de thee kamer zaten.

Ik pakte Robin even beet bij zijn arm en we ging samen de kamer uit.
Ik liep naar de wachters en bedankte ze.
Ze gingen weer naar hun posten toe.
Robin moest helaas ook weer weg want hij moest ook weer aan het werk.
"We maken ons spelletje later af oke" zei die nog toen die vertrok.

Olivia Elaine Newton

Edward komt voor me zitten, toen ik hem zag deed het me alleen maar meer pijn.
Hij hield mijn hand vast '' Olivia, ik zal mijn best doen om je moeder tegen te houden maar .. '' zegt hij dan.
Ik val bijna voorover van mijn stoel, snel houd Edward me tegen.
Ik lig met mijn hoofd tegen hem aan, ook Edward weet even niet wat hij moet zeggen.
'' Olivia, ik vind het verschrikkelijk om je zo te zien .. wat kan ik je doen om je weer aan het lachen te maken ? '' zegt hij dan, ik schud mijn hoofd en blijf huilend tegen hem aan hangen.
Edward zit met zijn handen in het haar, hij weet echt niet wat hij met me aan moet.
Er komt even een dienstmeid binnen maar die verontschuldigd zich en loopt snel weer weg.
'' Wil je liever met iemand anders praten ? '' vraagt Edward dan.
Ik schud mijn hoofd .. ik wou nu niets .. niemand kon me helpen, ik was gebroken.
'' Olivia het gaat vast wel goed komen .. alsjeblieft stop met huilen '' zegt Edward dan terwijl hij met zijn hand over mijn rug wrijft.

Merel :
Ik liep wat te lopen in het paleis.
Het was echt enorm hier.
Ik verveelde me en zong wat erbij.

Ik begon te huppelen en te draaien.
Ik deed er een dansje bij.
Opeens stoten ik tegen iemand op.
"Ow excuses" zei ik snel.

Maar ik hoorde iemand in de lach schieten.
Het was de wachter.
Ik schaamde me ene beetje.
Hij ging snel weer in zijn houding staan.

Ik knikte en liep stil verder.
Toen ik wist dat die me niet meer zag begon ik weer te zingen en te dansen.

Olivia Elaine Newton

Edward gaat even met me staan, ik hang praktisch aan zijn nek .. er gemakkelijk zou het voor hem niet zijn zo.
De koning en koningin komen opeens binnengelopen '' vader, moeder .. jullie zijn vroeg '' zegt Edward dan een beetje ongemakkelijk.
'' Wat is er hier aan de hand ? '' vraagt de koningin dan bezorgd.
Edward legt het verhaal uit '' die vuile .. ik zal er alles aan doen om haar tegen te houden '' zegt ze dan.
Ze loopt op me af en neemt me even over van Edward '' och meisje toch, kom laten we even naar boven gaan .. dan frissen we je even wat op '' zegt ze dan.
Ze loopt met me naar boven, Edward blijft achter bij zijn vader.

Merel :

Ik zong vrolijk verder ..

Olivia Elaine Newton

Ze zet me voor de kaptafel neer, ze geeft mij een nat doekje zodat ik mijn gezicht op kan frissen.
Intussen maakt ze mijn haar los en pakt mijn borstel, ze begint mijn haar door te borstelen.
'' Maak je maar geen zorgen, ik zal samen met mijn man het een en ander gaan regelen .. want dit mag je moeder niet doen. Het gaat allemaal goed komen '' zegt ze dan lief.

Merel :
Ik was een beetje rond aan het kijken.
maar opeens struikelde ik over mijn eigen benen en viel met een harde klap op de grond.

Mijn been begon pijn te doen.
Ik zag dat er een schaafwondje op mijn been zat.
Ik zuchtte even.

Ik voelde 2 handen op mijn schouder.
Ik schrok me rot en zag dat er een vrouw achter me stond.

"Mevrouw moet ik u helpen."
Ik knikte.
ze helpt me overeind.
Ik bedankte haar.
Ze knikte en liep weer verder.
Ik deed even mijn jurk goed.
Waar was ik eigenlijk ?

Ik liep maar weer terug want in zo'n groot paleis kan je je echt verdwalen.
Al snel had ik het thee kamer gevonden.
de koning en Edward zaten daar.
Ik klopte en maakte reverence.
ze gebaarde dat ik binnen mocht komen.
Ik ging naast Edward zitten.

"Gaat het al wat beter?"
Hij knikte.

Olivia Elaine Newton

Toen ik weer was opgefrist deed ik een andere jurk aan.
Het was een jurk met lichtroze zijde en witte zijde.
Ik gaf de koningin even een knuffel '' dankuwel '' zeg ik dan.
Ze glimlacht even naar me '' geen dank, laten we maar thee gaan drinken '' zegt ze dan.
Ik knik, samen lopen we naar beneden toe .. ook Ivon komt al snel aangelopen.

Merel :
Ik had ondertussen een kopje thee gekregen.
Ik nam een slok en luisterde naar de verhalen van de koning en Edward.
Het viel me nu pas op dat Edward erg mooi verhalen kon vertellen.

Olivia Elaine Newton

Ik luisterde aandachtig naar de verhalen, ze leidde me iets af van alles.
Bij elk verhaal beeldde ik me iets in net zoals ik altijd bij elk verhaal deed, zelfs bij degene die ik zelf schreef.
'' Olivia waarom vertel jij niet eens een verhaal ? '' zegt Edward dan met een glimlach tegen me, ik schrik op.
Ik knik, ik sta even op en haal mijn boekje even later loop ik weer terug.
Ik besluit het verhaal te nemen die over Merel, Ivon, Edward, mezelf en de rest er omheen ging.
Ik sla het boekje open op de bladzijde en begin voor te lezen, al snel ging ik weer een beetje op in mijn eigen verhaal.
Ik begon met plezier te vertellen zoals ik altijd deed.

Merel :

Ik moest lachen om mijn eigen personage.
Olivia vertelde het zo goed.
pff wat maakte we een hoop mee.
Ik droomde even weg en dacht aan thuis.
Ik dacht aan de boerderij met de prachtige weilanden en Eros.
Ik miste mijn moeder en ik miste het kind zijn.
Nu zou ik waarschijnlijk zo'n kind dragen en zal ik zijn of haar veilige haven zijn.
Ik zal snel volwassen moeten worden en een kind op moeten voeden het verzorgen het ..

Ik voelde me even niet goed worden.
Olivia stopte met haar verhaal en keek me even aan.
"Merel gaat het ?" vroeg de koningin erg lief.

Ik schudde mijn hoofd.
Ik stond op en rende naar de hal.

Olivia Elaine Newton

Ivon ging gelijk weer achter Merel aan, ik kijk even bezorgd naar de deur.
Ik hoopte maar voor haar dat ze niet de hele tijd zo zou blijven overgeven en misselijk zou zijn.

Merel :

Ivon kwam achter me staan en wreef over mijn rug.
"We gaan een dokter inschakelen dit is niet goed."
Ik knikte.

Ik voelde me zo beroerd.
Ik zuchtte even diep.
"Ik ga even naar boven." zei ik tegen Ivon.

Hij knikte en liep terug naar de thee kamer.
"Merel gaat even op bed liggen."

Ik liep naar mijn kamer toe en ging op het net opgemaakte bes liggen.
Mijn maag deed zeer en ik voelde me niet goed.

Olivia Elaine Newton

Ik had mijn thee al op '' ik ga wel even bij haar kijken '' zeg ik dan.
Ivon knikt en gaat zitten, ik loop naar boven toe en ga de kamer in van Merel.
Ik zag haar een beetje opgekrampt liggen, ik pak even een doekje met koud water en loop er mee naar haar toe.
Ik leg het op haar hoofd en veeg even wat haren weg bij haar gezicht.
Ik kijk bezorgd naar haar.

Merel :

het koele doek voelde goed op mijn hoofd.
Ik keek een beetje voor me uit.
Mijn buik deed pijn en ik voelde me moe.

Ik keek weer even naar Olivia die lief naast me zat.

Olivia Elaine Newton

'' Ga maar even slapen '' zeg ik dan tegen Merel, ze knikt en sluit al snel haar ogen.

Uiteindelijk ga ik even op een stoel bij haar zitten.
Na een tijdje word er op de deur geklopt, ik sta op en doe open.
Ivon staat er samen met een dokter.

Merel :

Toe ik uiteindelijk bijna sliep werd ik wakker van het geklop.
De dokter verwees iedereen uit de kamer te gaan maar ik wou dat Olivia bij me bleef.
Ik werd bang voor straks al die testjes dat die zal doen.

Hij pakte een schaaltje met een soort mesje.
Ook pakte die allemaal rare spullen dat ik niet kon omschrijven.
Ik werd er alleen banger van.
Hij vroeg me om me nachtjapon aan te doen en dat deed ik.
Ik ging rustig op het bed zitten en hield Olivia's hand vast.

Hij had alles al gehoord van Ivon maar vroeg toch nog even naar mijn verhaal.

Olivia Elaine Newton

Merel houd mijn hand stevig vast, met mijn andere hand wrijf ik even over haar hand heen '' het komt vast wel goed '' zeg ik dan zachtjes.
Ik vond al die spullen er maar een beetje naar uit zien alleen ik bleef nu maar focussen op Merel.

Merel :

De dokter maakte eerst een snee om wat bloed te krijgen.
Daarna zette die iets raars tegen mijn bed op en moest ik mijn benen erop legen.
Hij pakte een rare voorwerp.
Ik kneep zo hard als ik kon on Olivia's hand.
Het deed zo veel pijn en ik was ook zo bang.
Toen die uiteindelijk als zijn onderzoeken had gedaan stopte die alles in zijn tas.
Hij keek me even vol met afkeur naar me en liep de kamer uit.
Ik had nog meer pijn in mijn buik dan anders.

Olivia Elaine Newton

Mijn hand was half verkrampt maar dat maakte me op dit moment niets uit.
Ik kijk even bezorgd naar Merel '' alles zal vast wel goed komen '' zeg ik dan geruststellend.
'' Moet ik iets voor je halen ? '' vraag ik dan nog bezorgd.

Merel :
Ik schudde mijn hoofd.
Ik wou op dit moment eigenlijk Ivon bij me hebben maar Olivia was ook goed.
Opeens stormde Ivon enorm vrolijk binnen.
Hij straalde helemaal en gaf me en kus vol op me lippen.

Ik keek hem wat verbaasd aan.
Hij glunderde helemaal van oor tot oor.
"Kom op Ivon vertel wat heeft de dokter gezegd?"
vroeg Olivia snel.
Ivon ging al wat serieuzer kijken.
"Merel je hebt bloedarmoede."

Ik keek hem even aan .
Dat die dar blij om was maar zag al snel dat er nog iets was.
"En we krijgen een kindje!" schreeuwde die.
Mijn ogen keken opeens niet erg vrolijk.

"Een kind?"
Ivon knikte.
"je bent precies 2 weken zwanger."
"En dat konden ze nu al zien ?" zei Olivia verbaasd.
Ook dit keer knikte Ivon.
"Ze hebben iets nieuws."

Ik staarde even voor me uit.
Ik kon even niet blij zijn.
Ik zal gezien worden als de vrouw van de prins die alleen maar goed is voor in bed.
ze zouden me uitlachen mij bespotten.
En wat zal de kerk hier over denken.
Ik ging aan de rand van mijn bed zitten.
"Wat is er ?" vroeg Ivon bezorgd.
"Ivon wat zouden ze van me gaan denken , we zijn niet getrouwd."

Olivia Elaine Newton

Ik denk even na '' het klinkt misschien wat overhaast .. maar kunnen jullie niet zo snel mogelijk trouwen ? Je ziet je buik nu nog niet zo erg .. en je bent nog maar 2 weekjes zwanger, dan zullen de mensen niet zo snel iets denken '' zeg ik dan.
Een geweldig idee was het niet echt.

Merel :
ivon knikte streng.
"Dat is ene goed idee ik zal het gelijk in werking gaan zetten."

Ik keek hem even aan.
Ik probeerde op te staan en ging voor Ivon staan.
Ik sloeg mijn armen om hem heen.
"Ivon ik hou van je bij jou zijn is het enige wat telt."
Zijn ogen begonnen weer te glinsteren en zijn handen legde die op mijn buik.
"Je word een pracht moeder Merel."
Ik knikte.
Ivon ging snel weer uit de kamer om wat dingen te gaan regelen.

Ik liet me even weer vallen op me bed.
Ik kon het allemaal nog niet geloven.
En de vloek in onze familie dan ? Hopelijk zal die mij overslaan.

Olivia keek me even trots aan en gaf me een knuffel.
"Gefeliciteerd aanstaande mams." zei ze met een lach.

Ik begon ook te lachen.
"Wie had at ooit gedacht."
Olivia pakte even mijn hand beet.
"Het komt goed dat weet ik zeker." zei ze lief.

Opeens bedacht ik me dat Edward en de koning en koningin nog van niks wisten.
Ik keek weer even naar Olivia.
"Zal jij het aan Edward willen vertellen ?" zei ik zacht met een bange stem.

Olivia kwam naast me zitten.
"Dat zal ik doen." zei ze weer lief.
Iedereen was zo lief voor me maar ik miste gewoon wat.

Ik was nog steeds bang en ik voelde een kleine leegte.
Misschien was dat omdat ik mijn moeder op dit soort momenten misten.
En mijn vader ?
Wat zal hij denken ?

Er gingen op dit moment verschillende dingen door mijn hoofd.
Er groeide een kind in me een levend wezen.
Ik zal straks voor iemand moeten zorgen en ik kon op dit moment nog niet eens voor me zelf zorgen.
Wat als Ivon weg viel ?
Wat als er iets zal gebeuren.

Olivia Elaine Newton

De koningin komt even binnen gelopen '' ik ga even naar Edward toe '' zeg ik dan met een glimlach.
Ik knijp even in de hand van Merel om haar wat moed te geven en loop dan de kamer uit.
Ik ga naar beneden toe, Edward komt net de theekamer uit '' gaat alles goed met haar ? '' zegt hij dan bezorgd, ik knik.
'' Mag ik je even spreken ? '' zeg ik dan, Edward kijkt me bezorgd aan maar antwoord dan '' natuurlijk ''
We lopen naar buiten toe '' wat is er met Merel aan de hand ? '' vraagt hij dan.
'' Daar wou ik je over spreken '' zeg ik dan met een glimlach.
Hij kijkt me vragend aan '' ze is zwanger '' zeg ik dan met een glimlach.
Edward begint ook spontaan te glimlachen '' maar dat is geweldig ! '' zegt hij dan.
Ik lach even '' gaat het met jou ook weer goed Olivia .. ik vond het echt verschrikkelijk om je net zo te zien '' zegt hij dan.
Ik kijk hem even aan en knik '' het gaat wel '' zeg ik dan met een kleine glimlach.
Hij geeft me even een knuffel.
'' Alles gaat goed komen, je gaat gewoon mijn geweldige koningin worden '' zegt Edward dan.
Ik glimlach even.
Ik voel me veilig in zijn armen, ik wou soms dat ik altijd in zijn armen kon blijven.
Ik haal diep adem '' weet je zeker dat alles goed gaat ? '' zegt Edward dan.
Ik giechel '' ja, ik geniet alleen maar '' zeg ik dan.

Merel :
De koningin kwam bij me op bed zitten.
"Gaat het ?" vroeg ze.
Het lek net of iedereen dat aan me vroeg.
Ik knikte.
"Ik moet u wat vertellen."zeg ik dan zacht.
Ze glimlacht.
"Ik ... bb ben." Ik probeerde het te zeggen maar de Koningin begon te lachen.
"Je bent zwanger." lacht ze dan.
Ik keek haar even met grote ogen aan.
"Een moeder kent de symptomen en weet wanneer een andere vrouw zwanger is je hebt dan een bepaalde gloed over je heen."

Ik was opgelucht en begon ook te lachen.
"U vind het niet erg ?"
Ze schudden haar hoofd.
"Natuurlijk niet , het is zelf geweldig nieuws."

Ik keek haar nog eens aan.
Ik kon het niet geloven dat ze zo vriendelijk was.
"Ik was ook zwanger van Edward voordat ik trouwde."

zei ze opeens.
Ik luisterde goed naar haar verhaal.
Aan het einde van het verhaal pakte ze mijn handen beet.
"Zorg goed voor mijn eerste kleinkind."
Ik begon ook te stralen.
"Zal ik doen majesteit."
Ze knikte en liep de kamer uit.
Ik trok ondertussen een jurk aan.
En vlocht mijn haar.

Ik liep de kamer uit en liep naar buiten.
Toen Edward mij zag rende die op me af en tilde me op en draaide een rondje.
"Goed voor mijn nichtje of neefje zorgen he." kwam toen uit zijn mond.
Ik glimlachte en keek naar Olivia.
"je hebt het hem verteld ?"

Olivia Elaine Newton

Ik glimlach even en knik dan naar Merel.
Ik loop even wat dichter bij, en moet even lachen om Edward.